Lise yıllarımda her sabah evimizin bahçesinde bir ''Dileeeeeeeeek'' nidası yankılanırdı. Ardından ben alalacele, ayakkabımın bağları kah bağlı kah değil, paldur küldür merdivenlerden iner, O'nun yanına koşardım. Fırlamalık bu ya, ona buna sataşıp, kikirdeyip, itiş kakış, uzun denebilecek bir yolculuk sonrası okulumuza varır(çoğunlukla da benim savsaklanmalarım yüzünden geç kalır) çöp toplama cezası sonrası, sınıfın cam kenarındaki ikinci sırasında yerimizi alırdık :)) Çalışkanlığımızdan ve öğretmenlerimiz tarafından çok sevilmekten de aldığımız güçle, bol patırtılı, bol şamatalı, bol eğlenceli ders saatleri geçirir, sabahtan akşama kadar süren ders saatlerinde kaynattıklarımız yetmezmiş gibi, akşamları da birbirimizde kalır, geç vakitlere kadar melankolik takılır, sonra dip dibe hazırladığımız yataklara gömülür, onun en büyük zevklerinden biri olan power fm' i dinleyeek uyurduk.
Yıllar geçti büyüdük, ikimiz de başka bir yerlere savrulduk,evlendik...O' nun dünyalar tatlısı bir kızı oldu, kendisi gibi altın saçlı, kendisi gibi çimen gözlü...Benim minicik kurabiyelerim, çok büyük işler başarıp, bizim yollarımızı yine kesiştirdi :) Canım dostum, Güzel kalpli, güzel yüzlü arkadaşım Özlem' in kıymetlisi için, 1 yaş kurabiyeleri hazırladım ve sanırım daha önce hiç bu kadar haz duyarak kurabiye hazırlamamıştım :) İnsan öyle duygulanıyor ki, tarif edilemez...Iste kurabiyeceklerim :)
Zeynep Ece' ciğime nice yaşlar, mutlu ve sağlıklı uzun yıllar diliyorum. Mutluluğunuz daim olsun, sevgili dostum ;)
